Kristallnacht en Kamp Westerbork

Slaagden we voor de test van Hitler in november 1938?
Nadat in de Kristallnacht alle synagogen in brand waren gestoken, keek Hitler
naar de reacties in het buitenland. De krantenkoppen logen er niet om maar
de regeringen van de vrije landen zwegen. Ons kabinet Colijn hield de grenzen
dicht; slechts 2.000 vluchtelingen mochten komen in een kamp dat in 1939 in
Westerbork voor hen werd gebouwd.
Hitler wist genoeg. Zijn plannen met het Joodse volk zouden geen grote
tegenstand krijgen. Eigenlijk was dat ook al duidelijk bij de invoering van
de rassenwetten van Neurenberg in 1936. Onze regering durfde na een
Kamervraag zelfs niet uit te spreken dat die wetten immoreel waren.
Onze herdenkingen van de Kristallnacht
Het laatste deel van dit boek laat zien hoeveel moeite we in Nederland
hebben met het herdenken van de Kristallnacht en met ons aandeel in Kamp
Westerbork.
Ontroerende geschiedenissen van hulp aan Joden
Gelukkig zijn er ook ontroerend mooie geschiedenissen in dit boek zoals van
burgemeester Verbeek van Dinxperlo. Of Zwartendijk die als viceconsul in één
week 2.345 visa voor Curaçao maakte voor Joden. Of Truus Wijsmüller die na
de Kristallnacht in Wenen bij Eichmann toestemming loskreeg voor één van de grootste reddingsacties.

Categorieën